Բոլորս ուրախանում ենք, երբ լսում ենք Հայաստանում տուրիստների քանակի ավելացման մասին, սակայն մեզանից շատերը չեն մտահոգվում այն մասին, որ քանակը ուղղակի կապ ունի մեզ՝ տեղացիներիս հետ: Իսկ առավել մեծ կապ ունի սպասարկման ոլորտում աշխատող մարդկանց հետ: Երևանում արդեն բավականին շոգ է, և մի օր ընկերներով որոշեցինք գնալ Ջրաշխարհ հանգստանալու, սակայն մենք չէինք կարող գուշակել, որ այդ օրվանից այդքան հիշարժան պահեր կունենանք...սկսենք սկզբից
- Հասնելով տեղ հասկացանք, որ մեր մոտ եղած կանխիկ գումարը չի բավականացնում, և որոշեցինք քարտով վճարել կամ քարտից գումար հանել, սակայն ինչպես պարզվեց Ջրաշխարհի մոտակայքում ոչ մի նման հնարավորություն չկա...և մենք ստիպված հասանք Մասիվ:
- Զգեստափոխվելուց հետո գնացինք համապատասխան վայր, որպեսզի արկղի մեջ տեղավորենք մեր հագուստները, բայց ստիպված էինք բավականաչափ սպասել: Բայց զարմանալին դա չէր, այլ այն, որ մեր սպասելու պատճառը ոչ թե մարդկանց հերթն էր, այլ...մի իրանցի տուրիստ: Իսկ ինչու՞մն էր բանը: Բանն այն էր, որ նրան ստիպում էին այլ զամբյուղ վերցնել: Եվ այն էր ամենածիծաղելին, որ աշխատողները պատճառաբանում էին, որ 3 հոգու հագուստ չի կարելի մի զամբյուղի մեջ դնել, անհրաժեշտ է ևս մեկ զամբյուղ վերցնել: Իմ համար անհասկանալի տրամաբանություն - ինչ տարբերություն քանի հոգու հագուստ է, եթե այն տեղավորվում է արկղի մեջ...ինչ ասես չես տեսնի այդ 400 դրամի համար:
- Ատրակցիոններից մեկի մոտ մարդիկ հերթ կանգնելով ստանում էին անհրաժեշտ պարագաները, որպեսզի օգտվեն ատրակցիոնից: Օգտվելուց հետո այդ պարագաները հանձնվում էին հերթում առաջինը եղածին: Ամեն ինչ հարթ ընթանում մինչև մի «շյուստրի» իրանցու ի հայտ գալը: Նա «ելույթը» ավարտելուց հետո փորձում էր ինչ-որ կերպ համոզել, որ ևս մեկ անգամ օգտվի: Հասկանալի է, որ նրա ցանկաությունը բավարարել հնարավոր չէր, և տվյալ մասի աշխատողները դա նրան բացատրեցին....նրա ձեռքերից քաշելով ու նրա վրա բարձր գոռալով վռնդեցին այդտեղից:
- Օրը մոտենում էր ավարտին: Մենք էլ որոշեցինք դուրս գալ ջրից և գնալ տուն: Սակայն այդ օրը ինձ դեռ մեկ անակնկալ սպասվում էր: Մոտենալով այն վայրին որտեղ իմ իրերն էին ես նկատեցի, որ իմ հողաթափերը չկան, ու այդպես էլ չգտնվեցին:
Այսքանից հետո գրեթե բան չի մնում ավելացնելու: Միայն կարելի ենթադրել, թե իրեն ինչպես կպահեր և Հայաստանի մասին ինչպիսի կարծիք կկազմեր այն օտարերկրացին, որը ստիպված լիներ գումարը կանխիկացնելու համար ստիպված լիներ ևս 2-3 կմ ավելորդ տեղաշարժվել, հագուստը պահեստ հանձնելու համար ընկներ անիմաստ քաշքշուկների մեջ, ընկնել հրմշտոցի մեջ և կորցներ իր իրերը:
Комментариев нет:
Отправить комментарий